Nowoczesny kamuflaż piechoty US Army.

12 marca 2022 r.

 

Współczesny kamuflaż, który działa i ratuje życie żołnierzy, pojawił się stosunkowo niedawno. W tym artykule prześledzimy ewolucję munduru kamuflażowego US Army od początku jego powstania do dnia dzisiejszego. Otrzymamy wyczerpujące odpowiedzi na pytania związane z umundurowaniem wszystkich oddziałów US Army. Zobaczymy, czy nasi żołnierze są równie dobrze wyposażeni, a kamuflaż skutecznie chroni życie naszych żołnierzy.

Wzory kamuflażu armii amerykańskiej przed II wojną światową.

Pierwszy mundur wojskowy bardziej przypominał upierzenie egzotycznego samca ptaka podczas zalotów niż mundur żołnierza. Czerwono-białe mundury przypominały sztandar „strzel tutaj”, a biały krzyż z procy i kamizelki malował doskonały cel. Od strony praktycznej kwestii śnieżnobiałych obcisłych spodni, na polach bitew lepiej być skromnie cicho. Utrata życia była ogromna. Gdy tylko pojawiły się biało-czerwone lub niebieskie mundury z białymi legginsami lub niebieskimi spodniami, wszelkie chwyty taktyczne były skazane na niepowodzenie. Cały ten przepych wieńczyły wysokie trójkątne kapelusze lub czako, przypominające kominki. Ponadto używano koronki, błyszczących guzików, skręconych złotych sznurków, piór, jedwabnych sznurków do fałszywych dziurek na guziki i innych świecidełek. Był piękny na świeckie bale, ale nie nadawał się na wojnę.
W 1902 roku pojawił się pierwszy mundur wojskowy, przeznaczony do działań wojennych, niezależnie od kaprysów mody. Wojna z Hiszpanią umożliwiła w praktyce przetestowanie munduru i został uhonorowany honorem. Na uroczyste okazje zostawiono piękne niebieskie mundury, a do walk pozostawiono kurtkę i spodnie w kolorze khaki. Żołnierze w oliwkowozielonych mundurach otrzymali szansę na przeżycie i zwycięstwo, a także większą swobodę taktyczną. Francuskie słowo „kamuflaż” weszło do języka angielskiego podczas Wielkiej Wojny. Pojawienie się broni wieloładunkowej, artylerii i obserwacji z powietrza dało impuls do wojskowej przebiegłości i ukrywania faktycznego stanu rzeczy. Kamuflaż sprzętu wojskowego i mundury maskujące personelu rozszerzyły zakres działań wojska i zmieniły bieg historii. W 1917 roku w Stanach Zjednoczonych pojawiło się New York Camouflage Society, które w formie Kompanii A 40 Korpusu Inżynierów stało się częścią sił alianckich we Francji. Byli zajęci malowaniem sprzętu wojskowego, aby zakamuflować go z powietrza i zamaskować trasy logistyczne przed bombardowaniami wroga. W 1918 roku Women's Reserve Camouflage Corps stworzył pierwsze amerykańskie kombinezony maskujące, aby całkowicie wtopić postać żołnierza w krajobraz. Były to eksperymenty z kolorem, kształtem i kompozycją farb, mające na celu ubiory dla zwiadu, snajperów i strzelców. Panie pracowały jako wolontariuszki i same w pełni sfinansowały te projekty. W czasie II wojny światowej dzieło zostało odrestaurowane i poszerzone o szycie siatek maskujących.
W 1941 r. mundur wojskowy amerykańskiego żołnierza składał się z oliwkowo-zielonej wełnianej kurtki o skośnym splocie (odcień OD 33) i tych samych spodni. Do stroju dopełniała wełniana koszula jaśniejsza o jeden odcień lub bawełniana koszula w kolorze khaki. Na początku wojny noszono brązowe skórzane buty z płóciennymi getrami, ale pod koniec wojny zostały one zastąpione wygodniejszymi wysokimi zapięciami na buty. Zimą obowiązywał ocieplany płaszcz i ocieplane podpinki w kurtce i spodniach. Na głowę zakładano hełm z siatką zabezpieczającą maskującą trawę i gałęzie. Nie monochromatyczna, ale cętkowana forma z wzorem „żabiej łapy” była używana w całej Europie w bitwach punktowych. Ale ona również przypominała mundur bojowy nazistów i często powodowała przyjacielski ogień ze strony aliantów. Dlatego jego użycie uznano za niewłaściwe. Ale był z powodzeniem używany w bitwach na Oceanie Spokojnym. Mundur piechoty armii amerykańskiej, zaprojektowany z myślą o klimacie tropikalnym, miał dwustronny krój. Jasna nakrapiana strona w kolorze piaskowego brązu była przeznaczona na plażę, a oliwkowa zieleń na dżunglę. Do munduru wszyto małe pętle, a żołnierze włożyli w nie wiązki roślin dla lepszego kamuflażu. Zachowała się również siatka na hełmie, która służyła temu samemu celowi. Oprócz rysunku zwróciliśmy uwagę na materiał. W zamyśle miał dobrze odprowadzać nadmiar ciepła i wilgoci, szybko schnąć i skutecznie chronić przed ukąszeniami owadów. Bawełna o drobnym splocie, znana jako tkanina Byrd, była bawełną o skośnym splocie w jodełkę o zwiększonej gęstości. Większość rzeczy była niesiona w pasie biodrowym, szelkach i nisko osadzonym plecaku dla lepszej wentylacji ciała. Mundur uzupełniały płócienne buty ze sznurowadłami. Zestaw kamuflażu M1942 odniósł sukces i posłużył jako podstawa nowoczesnych rozwiązań dla wszystkich oddziałów armii amerykańskiej.

Nowoczesny kamuflaż i mundur piechoty US Army.

Współczesny kamuflaż przeszedł wiele przeobrażeń. Od czasów II wojny światowej oliwkowozielony OG-107 został zastąpiony wzorem żabiej łapki. Następnie został zastąpiony mundurem bojowym (BDU) w jasnozielonym kolorze, przeplatanym brązowo-beżowym kamuflażem. W 2004 roku została zastąpiona przez Combat Uniform Army (ACU). Ten ostatni to następca (BDU) i mundur w kamuflażu pustynnym (DCU), noszony w latach 1980-2000. Jest to kamuflaż w stonowanych odcieniach jasnozielonego, oliwkowego, beżowego i brązowego. Ten kamuflaż ma kilka interesujących punktów, którymi chcemy się podzielić. Przede wszystkim ten mundur kamuflażowy ma warianty ognioodporne (FRACU). Zapobiegają oparzeniom III stopnia ciężkości i oszczędzają 3% oparzeń II stopnia. Tkanina munduru jest pokryta chemiczną permetryną, która chroni żołnierza przed ukąszeniami owadów i zapobiega przenoszonym przez nie niebezpiecznym infekcjom.
Materiał nie pozwala na wykrycie żołnierza za pomocą noktowizorów. Powoduje, że sygnał odbija się od munduru i przekazuje dane o charakterystyce zbliżonej do ogólnego tła otoczenia.

Kamery termowizyjne nie będą również w stanie odpowiednio określić położenia żołnierza w postaci ACU. Na ramionach kurtki bojowej naszyte są stałe kwadraty IR IFF. Dzięki temu możesz określić przyjazną stronę i nie zwalniać personelu. Ulepszony pancerz zewnętrzny i hełm mają ten sam kamuflaż co kurtka. Załóż pod spust brązową koszulkę odprowadzającą wilgoć.
Spodnie otrzymały ten sam zakres funkcji, co kurtka - odporność na ogień, ukryte noszenie gogli noktowizyjnych, lepsze dopasowanie i dodatkowe kieszenie. Okolica kolan została zaprojektowana tak, aby wstawić i zabezpieczyć zewnętrzne sztywne nakolanniki.
Jeśli chodzi o obuwie, istnieją trzy opcje butów: Army Brown Leather Knee High Boots, Mountain Combat Boot i Extreme Cold Boots.
W przypadku temperatur zimowych i płytkich stosuje się Rozszerzony System Zimnej Pogody (ECWCS), składający się z dwudziestu sztuk odzieży. Ma również kamuflaż, ale jego odcienie są dopasowane do koloru terenu, na którym będą służyć. Nowoczesny moro i mundur US NAVY.
Istnieją trzy rodzaje mundurów używanych przez marynarzy. Mundur marynarki wojennej (NWU) jest dostępny w kilku wersjach. Typ 1 został wycofany z produkcji ze względu na jego łatwopalność. NWU Type II, pierwotnie o nazwie kodowej AOR1, jest używany w klimacie subtropikalnym i ma piaskowo-brązowy wzór kamuflażu symulowany przez komputer. NWU Type III (AOR1) to zielonkawo-brązowy cyfrowy kamuflaż przeznaczony do zalesienia. Używają go marines, jednostki rzeczne. Mundur marines składa się z koszuli i spodni w kamuflażu, zielonej koszulki i oliwkowych zamszowych butów Mojave. Cyfrowy kamuflaż MARPAT używany przez marines jest ekskluzywny i nie jest sprzedawany ludności cywilnej. Cały kształt może mieć dwie opcje: trudnopalną i zwykłą. Z reguły stosuje się materiał ripstop, który składa się w równych częściach z bawełny i nylonu. Jest impregnowany środkiem odstraszającym owady i ochroną IR dla noktowizorów i kamer termowizyjnych. Posiada symbol, jest rozpoznawalny tylko z bliskiej odległości i jest wyposażony w znaki identyfikacyjne systemu „przyjaciel lub wróg”, opartego na odbiorniku i nadajniku IR IFF. Forma posiada wzmocnioną konstrukcję łokci, kolan, dodatkowo ściągacz na spodniach aby wykluczyć przenikanie owadów. Dodatkowo poprawiono schematy, uwzględniając różne zakresy ruchu podczas walki wręcz. Szybkoschnąca, oliwkowa koszulka lub koszulka z polipropylenu jest lekka i zapewnia ciepło, nawet gdy jest mokra. Mundur US Navy jest nieco większy, aby pomieścić jednolity sweter i ciepłą bieliznę, i ma więcej kieszeni niż poprzednie wersje.
Aby zapewnić cichą pracę w chłodniejsze dni i jako warstwa środkowa w zimie, marines powinni nosić polarowy kamuflaż. Jako mundur zimowy w kamuflażu MARPAT stosowany jest uniwersalny system odzieży ekologicznej (APECS). Ponadto istnieje mundur kamuflażu śnieżnego do tajnych walk w zaśnieżonych obszarach. Kombinezon uzupełniają trzy modele butów RAT do różnych zadań i stopni izolacji od zimna.

Nowoczesny kamuflaż i mundur US Air Force.

1 października 2019 r. Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych zastąpiły swój dawny mundur bojowy pilota (ABU) ACU w OCP, co oznacza kamuflaż operacyjny. Ten wzór kamuflażu został początkowo nazwany Scorpion W2. W 2019 roku dołączyły do ​​nich Siły Kosmiczne USA. Decyzja o wyborze tego konkretnego wzoru została podjęta pod presją czynnika ekonomicznego. Po pierwsze, patent na rysunek należał do wojska, a po drugie, rolę odgrywała dystrybucja mundurów i łatwość dostaw logistycznych. Różnice w kolorze wstążek pozwalają na rozróżnienie rodzajów wojsk. Siły Kosmiczne używają niebieskiej taśmy, podczas gdy Siły Powietrzne używają brązowej taśmy do logo i opasek z nazwą. Piloci będą korzystać ze starego sprzętu do czasu dostarczenia nowych mundurów kamuflażowych. Istnieje wojskowy mundur bojowy ognioodporny (A2CU) dla załóg lotniczych. Piloci noszą go z systemem Air Warrior (AW). To symbioza człowieka, laptopa, nawigatora i tlenowego systemu podtrzymywania życia. Wcześniej załoga była przywiązana do fotela pilota. Wraz z pojawieniem się AW stało się możliwe poruszanie się wokół śmigłowca bez przerywania dopływu tlenu i braku łączności z systemem nawigacyjnym. Dodatkowo system chłodzi pilota, chroni przed uderzeniami, wiązkami laserowymi oraz zapewnia przeżycie w sytuacji awaryjnej. Wysokie sznurowane buty uzupełniają mundur, chroniąc kostkę podczas skoków spadochronowych. W przeciwnym razie mundur kamuflażowy Air Force nie ma żadnych znaczących różnic w stosunku do munduru armii amerykańskiej. Projektanci kamuflaży starają się dostosować je do wszystkich rodzajów wojska. Byli bliscy stworzenia uniwersalnej wersji, która pasuje do jak największej liczby terenów, wytrzymała, lekka i stosunkowo tania. Kamuflaż przyszłości będzie dążył do symbiozy z ludźmi. Stanie się jego drugą skórą, ochroni go przed możliwymi urazami i agresywnym środowiskiem oraz zapewni bezprzewodową komunikację z jego pobratymcami. Osobista obecność żołnierzy na polu bitwy wciąż jest pożądana. Mimo to pojazdy bezzałogowe i artyleria w połączeniu z nowoczesnymi akcentami pozwalają dziś ograniczyć straty ludzkie do minimum.